Laat me je handen eens zien
Hoofdstuk 1 van 'Een wereld voor kinderen - Opgroeien zonder kinderarbeid'
|
|
Afstompen Dit zijn handen van een meisje in Firozabad, India. Ze decoreert armbanden. Dat doet ze 4 uur per dag. Het zijn handen die reproduceren, verbonden aan een geest die afstompt door herhaling.
|
Scheppen Dit zijn de handen van een meisje op een basisschool in Den Haag. Ze doet handvaardigheid. Het zijn handen die creëren, verbonden met een brein dat zich ontwikkelt.
|
Leren Dit zijn de handen van een meisje dat naar school gaat in de Filippijnen. Ze leert er lezen en schrijven, rekenen en geschiedenis. Daar kan ze later wat mee, bijvoorbeeld voorkomen dat je kind ziek wordt en ervoor zorgen dat je niet wordt uitgebuit.
|
Creëren Dit is de hand van een meisje in Kampot, Cambodja. O sde foto hieronder staat ze ook. Ze leert naaien in een project voor kindarbeiders. Met naaien kan ze later geld verdienen door kleren voor anderen te maken en geld besparen door kleren voor haar gezin te maken.
|
Knutselen voor je brood
Van weinig foto's van kinderarbeid schrik je echt. Behalve als ze zwaar of gevaarlijk werk doen, zien werkende kinderen er betrekkelijk normaal uit. Ze doen namelijk vaak dingen die andere kinderen ook vaak doen, zoals kleien, knutselen of het straatje aanvegen. Aan de foto kun je niet aflezen dat het werk dat ze doen hun ontwikkeling al remt terwijl die nog maar nauwelijks begonnen is. Je ziet niet dat ze het werk vele uren per dag doen en vele dagen per week. Je realiseert je niet dat het hen weghoudt van school of dat het werk hen zo vermoeit dat ze op school in slaap vallen. Daarom kunnen de foto's in dit boek niet zonder de tekst. Foto onder: Radna (12) De spiegel voorhouden
Eigenlijk zijn we het soort beelden als van dit gezin in Firozabad wel gewend. We worden dagelijks overspoeld met ellende. Maar stel nu dat het jouw Suzanne of Charlotte is die de hele dag in kleermakerszit voor anderen armbandjes zit te maken? Dan is zo'n foto als die van Radna niet zo onschuldig meer. Dan gaat er in je hoofd een knop om. |
De kinderen van dit gezin wonen in Firozabad, op een paar uur van de Indiase hoofdstad Delhi. Firozabad is een centrum voor de fabricage van glazen armbanden, die bangles worden genoemd. Indiase vrouwen hangen er vol mee. Omdat die armbanden breekbaar zijn, leidt deze traditie tot veel werkgelegenheid. Het levert dit gezin een dun belegde boterham op. Alle familieleden helpen mee. Vanaf links: Puja (8), Laxmi (8) en Ajay (5). Niet op de foto staan Ranjaat (12), moeder Poshpa (35) en vader Radu (40), die als dagloner niet elke dag werk heeft en dan thuis meewerkt. Het valt voor kinderen niet mee al die uren stil te zitten, terwijl ze liever in bomen klimmen of tegen een bal schoppen. Vooral Radna, de oudste, was opvallend somber en stug. Wie zou er wel vrolijk van worden? Inhoudsopgave 'Een wereld voor kinderen - Opgroeien zonder kinderarbeid'
Inleiding: De strijd tegen kinderarbeid gaat niet vanzelf 1 Laat me je handen eens zien 2 Ingrediënten en recepten 3 Wat is kinderarbeid? 4 Hoe ontstaat kinderarbeid en hoe voorkom je het? 5 De boodschap overbrengen 6 Verbieden of gedogen 7 Een wereld voor kinderen 8 Kinderen keren zich tegen kinderarbeid |